- πυροδότης
- οραβδί με φιτίλι στο άκρο για πυροδότηση.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
πυροδότης
Look at other dictionaries:
πυροδότης — ο, Ν 1. στρ. ράβδος με φιτίλι στο ένα της άκρο με την οποία μεταδιδόταν η φωτιά στο έκκαυμα τών παλαιότερων πυροβόλων 2. (κατ επέκτ.) κάθε μέσο για το άναμμα ή για τη μετάδοση τής φωτιάς. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρ* + δότης (< δίδωμι), πρβλ. αιμο δότης … Dictionary of Greek
αναφλεκτήρας — ο [αναφλέγω] διάταξη που χρησιμοποιείται για να προκαλέσει ανάφλεξη, αναπτήρας, πυροδότης … Dictionary of Greek
πυρ — Bλ. λ. φωτιά. * * * το / πῡρ, πληθ. πυρά, ΝΜΑ, και πύυρ και ποιητ. τ. πύϊρ Α 1. ταυτόχρονη παραγωγή θερμότητας και φλόγας, η οποία προέρχεται από την καύση ορισμένων σωμάτων, φωτιά 2. φρ. «Πυρ άγιον» το άσβεστο πυρ στο θυσιαστήριο τών… … Dictionary of Greek
πυρευτής — ο, ΝΑ, και πυριευτής Α [πυρεύω] νεοελλ. ναυτ. ο πυροδότης αρχ. αυτός που ψαρεύει με πυρσούς, με πυροφάνια … Dictionary of Greek
προσάναμμα — το, ατος ύλη που χρησιμεύει για το άναμμα της φωτιάς, έναυσμα (δαδί, φρύγανο κτλ.): Μα η άγια φωτιά, μια πόσβησε, δεν την ανάβει πια ανθρώπινο προσάναμμα ή πυροδότης (Γρυπάρης) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
